Zasady ogólne wyznaczania lasów HCVF i zasad gospodarowania w nich w Nadleśnictwie Czarna Białostocka

Lasy HCVF (skrót od angielskiej nazwy: High Conservation Value Forests – polska nazwa: Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych) są wyznaczane z wykorzystaniem „Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce".  W oparciu o pracę taksatorów oraz siedliskoznawców, którzy wykonali:

• inwentaryzację lasu w ramach tworzenia Planu Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Czarna Białostocka na lata 2016-2025
• inwentaryzację siedlisk przyrodniczych w ramach opracowań fitosocjologicznych, które wykonywane były w latach 2014-2015

oraz w oparciu o:

• zasięgi stref gatunków chronionych
• granice obszarów chronionych
• pozostałe opracowania (jak np. opracowania Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej)
• doświadczenie służby terenowej nadleśnictwa
• wytyczne RDLP w Białymstoku

wykonano aktualizację zasięgu poszczególnych kategorii HCVF

Zmiany w zasięgu poszczególnych kategorii HCVF wynikały głównie z dostosowania granic siedlisk do najświeższych i najdokładniejszych opracowań. Ponadto zostały przeniesione siedliska przyrodnicze 91D0-5 Borealna świerczyna bagienna oraz 91D0-6 Sosnowo - brzozowy las bagienny z kategorii 3.2 do 3.1.

Propozycje szczegółowych wyznaczenia i zasad prowadzenia zabiegów gospodarczych w lasach HCVF na terenie Nadleśnictwa Czarna Białostocka

HCVF 1.1.1 – obszary rezerwatów przyrody

Do tej kategorii zostały włączone powierzchnie rezerwatów przyrody

Zasady gospodarowania zgodnie z planami ochrony rezerwatów

HCVF 1.1.2 – obszary ochrony krajobrazowej

Do tej kategorii zostały włączone powierzchnie, które znajdują się w Parku Krajobrazowym Puszczy Knyszyńskiej im. prof. Witolda Sławińskiego

Zasady gospodarowania zgodnie z Planem Urządzania Lasu uwzględniającym Plan Ochrony Parku Krajobrazowego.

HCVF 1.2 – ostoje zagrożonych i ginących gatunków

Do tej kategorii zostały włączone powierzchnie objęte ochroną strefową.

„Dostosować zasady gospodarowania do wymagań gatunków, dla których wyznaczono HCVF przestrzegając zasadę utrzymania „właściwego stanu ochrony gatunku" (definicja „właściwego stanu" w ustawie o ochronie przyrody art. 5, ust. 24).

Strefa ochronna granicznika płucnika – czynności gospodarcze będą wykonywane zgodnie z decyzjami Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
Strefa ochrony całorocznej i okresowej ptaków –  w okresie obowiązywania strefy czynności gospodarcze będą wykonywane zgodnie z decyzjami Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.

HCVF 2.1 – kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie

Do tej kategorii zostały zaliczone obszary znajdujące się na obszarze Natura 2000 PLH200006 Ostoja Knyszyńska.

„Celem jest tu zachowanie charakteru wielkiego kompleksu leśnego – co w zasadzie nie nakłada szczególnych wymogów na gospodarkę leśną."
Na siedliskach wymienionych w Dyrektywie Rady 92/43 EWG z dnia 21 maja 1992 r.
w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory, w załączniku nr 1 (tzw. „siedliska naturowe"),

Zasady gospodarowania zgodnie z Planem Urządzania Lasu uwzględniającym Plan Zadań Ochronnych obszaru Natura 2000.

HCVF 3.1 – ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące

Do tej kategorii zostały włączone siedliska 91D0 w stopni zachowania A lub B, a więc takie, które są stabilne i nie wymagają działań naprawczych.

„Wyznaczone obszary powinny być wyłączane z użytkowania - należy oczekiwać ich "przeznaczenia do ochrony przyrody",

Zasady gospodarowania:

1. Nie prowadzimy żadnych działań gospodarczych.
2. W obszarach Natura 2000 – gospodarowanie zgodne z zapisami zatwierdzonego Planu Zadań Ochronnych.
3. Dopuszczalne są działania tylko gdy występują szczególne potrzeby przyrodnicze.
4. Jest możliwość wykonywania zadania w celu poprawy jakości siedliska jeżeli są określone na podstawie ekspertyzy przyrodniczej.

HCVF 3.2 – Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy

Do tej kategorii zostały włączone wszystkie leśne siedliska będące zainteresowaniem Wspólnoty (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 sierpnia 2012), oprócz 91D0 w stopniu zachowania A i B.

Zasady gospodarowania:  

1. W obszarach Natura 2000 – gospodarowanie zgodne z zapisami zatwierdzonego Planu Zadań Ochronnych w sposób zapewniający:
   • zgodność docelowego składu gatunkowego ze składem odpowiedniego naturalnego zbiorowiska leśnego,
   • zachowanie lub odtwarzanie elementów ważnych dla różnorodności biologicznej ekosystemu (grube drzewa, martwe drzewa, wykroty).

HCVF 4.1 – Lasy wodochronne

Do tej kategorii zostały włączone powierzchnie określone w Planie Urządzania Lasu jako lasy ochronne – wodochronne.

Gospodarowanie zgodne z Planem Urządzenia Lasu i Zasadami Hodowli Lasu.

W załącznikach znajdują się mapy z naniesionymi kategoriami HCVF oraz zbiorczy wykaz powierzchni HCVF.

Dodatkowe informacje na temat lasów HCVF można uzyskać u Jakuba Kacprzaka, Tel.: 85 710 37 11, e-mail: jakub.kacprzak@bialystok.lasy.gov.pl , w godzinach od 7:30 do 15:30 od poniedziałku do piątku.