Asset Publisher
UŻYTKOWANIE LASU
Prowadzenie rozmiaru cięć w użytkowaniu lasu – polega na doborze cięć do indywidualnych potrzeb hodowlanych drzewostanów z uwzględnieniem funkcji lasów. Rozróżnia się tu dwie podstawowe kategorie: cięcia przedrębne (pielęgnacyjne) w drzewostanach młodych i dojrzewających oraz cięcia rębne w drzewostanach dojrzałych.
Zadaniem cięć pielęgnacyjnych jest utrzymanie lasu w jak najlepszej kondycji. Chodzi tu o cechy zdrowotne i witalne drzew, dostosowanie składu gatunkowego do warunków mikroklimatycznych i glebowych oraz kształtowanie różnorodności biologicznej.
W zależności od wieku drzewostanu, cięcia pielęgnacyjne noszą różne nazwy. Nazwy te związane są ze specyfiką zabiegów. Rozpoczynając od drzewostanów najmłodszych, idąc przez średniowiekowe, do dojrzewających, mamy odpowiednio: czyszczenia późne, trzebieże wczesne i trzebieże późne.
W drzewostanach dojrzałych, prowadzi się zagospodarowanie rębne, którego głównym celem jest stworzenie odpowiednich warunków do powstania i rozwoju nowego pokolenia lasu. Młody las może powstać w wyniku naturalnego obsiewu z sąsiednich drzew lub poprzez sadzenie młodych drzewek na powierzchniach po uprzątnięciu starego lasu. Pozyskanie drewna w cięciach rębnych, zawsze jest etapem poprzedzającym wprowadzenie młodego pokolenia drzew. Celem jest tu zachowanie ciągłej obecności lasu na określonym terenie.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
